Σκαφοειδής Θώρακας
Ο σκαφοειδής θώρακας είναι η πιο συχνή δυσμορφία του θώρακα. Πρόκειται για συγγενή δυσμορφία, δηλαδή φέρεται από τη γέννηση του ανθρώπου. Υπολογίζεται ότι η συχνότητα του είναι μία στις 300-400 γεννήσεις. Συμβαίνει 4 φορές συχνότερα στους άρρενες.
Στο σκαφοειδή θώρακα, ο θώρακας, εμφανίζει ένα κοίλωμα (βαθούλωμα) στην πρόσθια επιφάνεια του (εικόνα 1). Αυτό οφείλεται σε ανώμαλη ανάπτυξη των πλευρικών χόνδρων που συνδέουν τις πλευρές με το στέρνο. Δεν έχει εξακριβωθεί η αιτία στην οποία οφείλεται αυτή η ανώμαλη ανάπτυξη των πλευρικών χόνδρων.
Υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις της βαρύτητας του σκαφοειδούς θώρακα, ανάλογα με το βάθος του «κοιλώματος» που εμφανίζει ο θώρακας. Σε ήπιες μορφές, μπορεί να μην εμφανίζονται συμπτώματα. Σε βαρύτερες περιπτώσεις, δηλαδή όταν το κοίλωμα είναι μεγάλο, η καρδιά πιέζεται και μετατοπίζεται προς τα αριστερά, ενώ και η συνολική χωρητικότητα των πνευμόνων, μπορεί να είναι επηρεασμένη. Σε αυτές τις βαρείες περιπτώσεις συνήθως εμφανίζονται συμπτώματα, τα οποία ποικίλουν και περιλαμβάνουν:
- δυσκολία στην αναπνοή – δύσπνοια
- εύκολη κόπωση στην άσκηση
- πόνο στο θώρακα ή και στη ράχη
- αίσθημα παλμών, δηλαδή αίσθηση ότι η οι παλμοί της καρδιάς είναι γρήγοροι και άρρυθμοι
- κορεσμό (φούσκωμα) που επέρχεται γρήγορα μετά από λήψη μικρής ποσότητας τροφής.
- ψυχολογικά θέματα που σχετίζονται με την εμφάνιση (κυρίως σε νεαρές ηλικίες).
Η θεραπεία του σκαφοειδούς θώρακα ποικίλλει και εξαρτάται από την ηλικία και τη βαρύτητα. Σε μικρότερες ηλικίες, πριν την ενηλικίωση, όταν ακόμη ο θώρακας παρουσιάζει ελαστικότητα, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί αρχικά να χρησιμοποιηθούν ειδικές συσκευές που προσαρμόζονται στο θώρακα και έλκουν το στέρνο προς τα έξω.
Σε μεγαλύτερες ηλικίες, όταν ο θώρακας έχει απωλέσει την ελαστικότητα που είχε σε μικρότερες ηλικίες και σε βαρείες περιπτώσεις η αντιμετώπιση είναι χειρουργική.