Όγκοι από Γεννητικά Κύτταρα
Εκτός από τους όγκους του θύμου αδένα, στο μεσοθωράκιο μπορεί να εμφανιστούν και άλλοι όγκοι ποικίλης προέλευσης. Οι πιο συχνοί από αυτούς είναι οι Όγκοι από γεννητικά (βλαστικά) κύτταρα (germ cell tumors) και τα Λεμφώματα.
Οι όγκοι από γεννητικά κύτταρα εμφανίζονται στους όρχεις (ή στις ωοθήκες στις γυναίκες).
Πολύ σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν και εκτός του όρχη, στο πρόσθιο άνω μεσοθωράκιο.
Δεν είναι εξακριβωμένο πώς όγκοι από γεννητικά κύτταρα μπορεί να εμφανιστούν σε θέσεις εκτός του γεννητικού συστήματος, υπάρχουν όμως κάποιες θεωρίες για αυτό, που αφορούν στα πρώιμο στάδιο της εμβρυογένεσης του ανθρώπου.
Οι όγκοι αυτοί εμφανίζονται σχεδόν πάντα στους άντρες και σπανιότερα στις γυναίκες.
Διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
- Σεμινωματώδεις όγκοι
- Μη σεμινωματώδεις όγκοι
Σεμινωματώδεις όγκοι
Αποτελούν το ένα τρίτο των όγκων από γεννητικά κύτταρα του μεσοθωρακίου και λιγότερο από το 5% των όγκων του μεσοθωρακίου. Εμφανίζονται σε άρρενες ηλικίας 20-40 ετών.
Ανακαλύπτονται είτε τυχαία, μετά από αξονική τομογραφία θώρακος, είτε (συχνότερα) μετά από διερεύνηση λόγω συμπτωμάτων, καθώς περισσότερα από τα μισά είναι συμπωματικά τη στιγμή της διάγνωσης..
Τα συμπτώματα που μπορεί να υπάρχουν είναι πόνος στο θώρακα, δύσπνοια, βήχας, απώλεια βάρους, συμπτώματα συμφόρησης (σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας) και λιγότερο συχνά πυρετός και εφίδρωση.
Ήδη κατά τη διάγνωση, η νόσος είναι προχωρημένη στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων, με μεταστάσεις στους επιχώριους λεμφαδένες, τον πνεύμονα, το ήπαρ, τα οστά ή και αλλού.
Η διερεύνηση περιλαμβάνει εκτός από την αξονική τομογραφία θώρακος με ενδοφλέβιο σκιαγραφικό και βιοδείκτες, όπως η β-χοριακή γοναδοτροπίνη και η α-φετοπρωτείνη.
Η διάγνωση τίθεται με βιοψία.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει συχνότερα τη χημειοθεραπεία. Το χειρουργείο δεν έχει ιδιαίτερο ρόλο στην αντιμετώπιση αυτών των όγκων, καθώς, όπως ειπώθηκε, ήδη τη στιγμή της διάγνωσης, η νόσος είναι συνήθως μεταστατική. Ωστόσο, αν η νόσος εντοπιστεί σε πρώιμο στάδιο, μπορεί να συζητηθεί η χειρουργική αντιμετώπιση.
Μετά την ολοκλήρωση της χημειοθεραπείας, συχνά μπορεί να υπάρχει μία υπολειπόμενη μάζα. Αν και αυτή τις περισσότερες φορές αποτελείται από νεκρά κύτταρα, ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να υπολείπονται και ζώντα καρκινικά κύτταρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να συζητηθεί το ενδεχόμενο χειρουργικής εξαίρεσης, ιδίως αν το PET CT, είναι θετικό (αν δηλαδή καταγράφεται από τη μάζα πρόσληψη της χορηγούμενης, κατά το PET CT, ουσίας).
Μη σεμινωματώδεις όγκοι
Οι μη σεμινωματώδεις όγκοι εμφανίζονται πολύ πιο συχνά στους άντρες από ότι στις γυναίκες. Η ηλικία εμφάνισης είναι μεταξύ 20 και 40 ετών. Αρκετοί από τους ασθενείς είναι συμοτωματικοί τη στιγμή της διάγνωσης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο θώρακα, δύσπνοια, απώλεια βάρους, πυρετό, «κρυάδες» (ρίγος), και συμπτώματα συμφόρησης από πίεση της άνω κοίλης φλέβας. Μερικές φορές μπορεί να συνυπάρχει και γυναικομαστία.
Για τη διερεύνηση, απαιτείται εκτός από την αξονική τομογραφία θώρακος με ενδοφλέβιο σκιαγραφικό, ο προσδιορισμός των βιοδεικτών β-χοριακή γοναδοτροπίνη και α- φετοπρωτείνη. Η διάγνωση επιτυγχάνεται με τη διενέργεια βιοψίας.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει αρχικά τη χορήγηση χημειοθεραπείας και στη συνέχεια, εφόσον υπάρχει υπολειπόμενη νόσος (συνήθως μετά το πέρας της χημειοθεραπείας, καταλείπεται υπολειπόμενη μάζα στους περισσότερους ασθενείς), χειρουργική εξαίρεση.
Τεράτωμα μεσοθωρακίου
Το τεράτωμα, ανήκει στους μη σεμινωματώδεις όγκους του μεσοθωρακίου. Το τεράτωμα αποτελείται από κύτταρα των πρώιμων σταδίων της εμβρυογένεσης του ανθρώπου. Μπορεί να είναι ώριμο ή ανώριμο, ανάλογα με το βαθμό διαφοροποίησης των κυττάρων από τα οποία αποτελούνται.
Η θεραπεία των τερατωμάτων είναι η χειρουργική εξαίρεση. Για τα ανώριμα τερατώματα, συστήνεται η χορήγηση χημειοθεραπείας πριν το χειρουργείο.