Ασταθής Θώρακας
Ο ασταθής θώρακας είναι μία σοβαρή κατάσταση που προκύπτει μετά από αμβλύ τραυματισμό στο θώρακα. Για να συμβεί ασταθής θώρακας, χρειάζεται 2 ή περισσότερες συνεχόμενες πλευρές να έχουν ραγεί σε 2 η περισσότερα σημεία, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Το τμήμα αυτό του θωρακικού κλωβού το οποίο έχει υποστεί την κάκωση, πρακτικά χάνει την οστική σύνδεση του με τον υπόλοιπο θώρακα. Επειδή χάνει την οστική σύνδεση, χάνει ταυτόχρονα και τη στήριξη του και για το λόγο αυτό καθίσταται ασταθές. Αυτό σημαίνει ότι δεν ακολουθεί τις κινήσεις του υπόλοιπου θώρακα κατά τις φάσεις τις αναπνοής.
Ενώ φυσιολογικά κατά την εισπνοή ο θώρακας εκπτύσσεται (αυξάνει σε όγκο), ταυτόχρονα και ο πνεύμονας, στον ασταθή θώρακα, το ασταθές τμήμα, παραμένει στη θέση του ή και βυθίζεται προς τα μέσα. Κατά την εκπνοή, ενώ ο θώρακας συμπτύσσεται στο αρχικό του εύρος, το ασταθές τμήμα κινείται προς τα έξω. Το φαινόμενο λέγεται παράδοξη αναπνοή και έχει ως αποτέλεσμα την ατελή έκπτυξη του πνεύμονα κατά την εισπνοή και την ελάττωση του όγκου του εισπνεόμενου αέρα.
Επιπλέον ο ασταθής θώρακας συνοδεύεται από σημαντικό πόνο εξαιτίας των πολλαπλών καταγμάτων των πλευρών. Εξαιτίας του πόνου, η έκπτυξη του θώρακα και άρα του πνεύμονα ελαττώνεται ακόμη περισσότερο. Για αυτούς τους δύο λόγους, επηρεάζεται σημαντικά η αναπνοή και μπορεί να προκληθεί αναπνευστική ανεπάρκεια.
Ασταθής θώρακας, μπορεί να προκύψει και μετά από κάταγμα στέρνου που συνδυάζεται με κατάγματα των πλευρών στα σημεία που αυτές συνδέονται με το στέρνο. Σε αυτή την περίπτωση, το ασταθές τμήμα του θώρακα περιλαμβάνει το στέρνο και τότε γίνεται λόγος για πρόσθιο ασταθή θώρακα.
Ο ασταθής θώρακας προκύπτει μετά από τραυματισμό υψηλής ενέργειας, τις περισσότερες φορές μετά από τροχαίο ατύχημα και συνοδεύεται από άλλες κακώσεις, όπως οι πνευμονικές θλάσεις, ο αιμοπνευμοθώρακας, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και οι κακώσεις των μεγάλων αγγείων (π.χ. ρήξη αορτής).
Στο γράφημα απεικονίζεται η παράδοξη αναπνοή που συμβαίνει στον ασταθή θώρακα
Η διάγνωση του ασταθούς θώρακα είναι συνήθως κλινική, καθώς τις περισσότερες φορές η παράδοξη αναπνοή είναι εμφανής.
Στην αξονική τομογραφία θώρακος, απεικονίζονται οι σπασμένες πλευρές και το ασταθές τμήμα του θώρακα, καθώς και οι συνοδές κακώσεις.
Η αντιμετώπιση του ασταθούς θώρακα, απαιτεί συνήθως νοσηλεία και έχει ως στόχους την βελτίωση της οξυγόνωσης του ασθενούς μέσω της παροχής συμπληρωματικού οξυγόνου, τον έλεγχο του πόνου και τη σταθεροποίηση του θωρακικού τοιχώματος.
Για την επίτευξη ικανοποιητικής οξυγόνωσης του ασθενούς, εφόσον δε μπορεί να επιτευχθεί με χορήγηση συμπληρωματικού οξυγόνου, είναι δυνατόν να απαιτηθεί ακόμη και μηχανικός αερισμός.
Για τον έλεγχο του πόνου, απαιτούνται ισχυρά αναλγητικά, μέχρι και επισκληρίδιος αναλγησία ή block μεσοπλευρίων νεύρων.
Για να αποκατασταθεί η φυσιολογική μηχανική της αναπνοής, χρειάζεται ο θώρακας να σταθεροποιηθεί, δηλαδή το ασταθές τμήμα του θώρακα να επανασυνδεθεί με τον υπόλοιπο θώρακα. Αυτό επιτυγχάνεται χειρουργικά. Συνοπτικά, ο θωρακοχειρουργός, χρησιμοποιεί ειδικές λεπτές μεταλλικές μπάρες με τις οποίες συνδέει το αποκομμένο ασταθές τμήμα με τον υπόλοιπο θώρακα.
Δεν απαιτούν όλες οι περιπτώσεις ασταθούς θώρακα σταθεροποίηση. Όταν το ασταθές τμήμα του θώρακα είναι σχετικά μικρό και η αναπνευστική λειτουργία του ασθενούς δεν επηρεάζεται σημαντικά, τότε μπορεί η αντιμετώπιση να είναι συντηρητική. Ειδικά σε ασθενείς που βρίσκονται σε μηχανικό αερισμό μετά τον τραυματισμό και δεν μπορούν να απογαλακτιστούν, παρά την μη ύπαρξη άλλου λόγου, τότε η χειρουργική αποκατάσταση της σταθερότητας του θώρακα έχει απόλυτη ένδειξη.