Άλλοι Όγκοι Πνεύμονα

Ο πνεύμονας δέχεται φλεβικό αίμα από όλα τα όργανα του σώματος, ώστε να το εμπλουτίσει με οξυγόνο και να το απεμπλουτίσει από διοξείδιο του άνθρακα (CO2)].

Αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο καρκινικά κύτταρα από καρκίνους άλλων οργάνων, είναι δυνατό να αναπτύξουν μεταστάσεις στον πνεύμονα.

Οι πιο συχνοί καρκίνοι που μεθίστανται στον πνεύμονα είναι:

• ορθοκολικός καρκίνος (καρκίνος του παχέος εντέρου) και ιδίως ο καρκίνος του ορθού ( το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου)
• διάφοροι καρκίνοι της κεφαλής και του τραχήλου
• καρκίνοι του ουροποιητικού συστήματος, όπως είναι ο καρκίνος του νεφρού, ο καρκίνος του προστάτη, ο ουροθηλιακός καρκίνος και ο καρκίνος των όρχεων).
• διάφοροι καρκίνοι του πεπτικού συστήματος (π.χ. καρκίνος παγκρέατος, καρκίνος ήπατος)
• καρκίνος του μαστού
• καρκίνος του δέρματος (μελάνωμα)
• γυναικολογικός καρκίνος (καρκίνος ωοθηκών, ενδομητρίου, τραχήλου της μήτρας
• σαρκώματα

Οι μεταστάσεις άλλων καρκίνων στον πνεύμονα μπορούν να αφαιρούνται (μεταστασεκτομή) όταν είναι περιορισμένες σε αριθμό (γενικά λιγότερες από 3 ή 5) υπό την προϋπόθεση ότι ο αρχικός καρκίνος έχει αφαιρεθεί και δεν υπάρχουν άλλες μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Σε κάθε περίπτωση είναι καλό η απόφαση να λαμβάνεται από κοινού από τον θωρακοχειρουργό και τον ογκολόγο.

Τo πρωτοπαθές σάρκωμα του πνεύμονα, είναι ένας κακοήθης όγκος του πνεύμονα. Δεν είναι συχνός, καθώς αποτελεί λιγότερο από το 1% των κακοήθων όγκων του πνεύμονα. Τα κύτταρα από τα οποία προέρχεται ανήκουν σε μία ομάδα κυττάρων που ονομάζεται μεσεγχυματικά. Τα κύτταρα αυτά είναι διαφορετικά από τα κύτταρα εκείνα από τα οποία προέρχεται ο καρκίνος του πνεύμονα και οι νευροενδοκρινείς όγκοι του πνεύμονα. Υπάρχουν διάφορα είδη σαρκωμάτων, ανάλογα με την ομάδα κυττάρων από την οποία άρχεται ο όγκος. Τα συμπτώματα που προκαλούν, εξαρτώνται από την θέση που βρίσκονται μέσα στον πνεύμονα και από το μέγεθος του και δε διαφέρουν από αυτά που προκαλεί ο καρκίνος του πνεύμονα. Δηλαδή μπορεί να είναι επίμονος βήχας, αιμόπτυση (αίμα στα πτύελα), δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια) και σπανιότερα πόνος στο θώρακα. Μπορεί όμως να είναι και είναι και εντελώς ασυμπτωματικά, δηλαδή να μην προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Αυτό συμβαίνει σε μικρά σε μέγεθος σαρκώματα που βρίσκονται στην περιφέρεια του πνεύμονα.

Η αντιμετώπιση του σαρκώματος είναι γενικά χειρουργική, δηλαδή η χειρουργική αφαίρεση του όγκου. Ωστόσο, αν το σάρκωμα έχει μετασταθεί και σε όργανα εκτός του θώρακα, τότε χρειάζεται επιπλέον χημειοθεραπεία και ίσως ακτινοθεραπεία. Όπως για κάθε κακοήθη όγκο, έτσι και για τα σαρκώματα, η καλύτερη αντιμετώπιση σχεδιάζεται στο πλαίσιο του ογκολογικού συμβουλίου, σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες ειδικότητες.

Πρωτοπαθές λέμφωμα πνεύμονα

Το πρωτοπαθές λέμφωμα του πνεύμονα, είναι μία ετερογενής ομάδα λεμφωμάτων, τα οποία εμφανίζονται στον πνεύμονα. Αποτελούν και αυτά, όπως και τα σαρκώματα, λιγότερο από το 1% των πρωτοπαθών κακοηθειών του πνεύμονα.

Το πρωτοπαθές λέμφωμα του πνεύμονα μπορεί να προκαλεί συμπτώματα όπως είναι ο βήχας, η δυσκολία στην αναπνοή, η αιμόπτυση και ο πόνος στο θώρακα. Μαζί με αυτά μπορεί να υπάρχουν και γενικά συμπτώματα όπως χαμηλής έντασης πυρετική κίνηση, απώλεια βάρους και εφίδρωση, ιδίως τη νύχτα.

Στην αξονική τομογραφία το πρωτοπαθές λέμφωμα του πνεύμονα δεν εμφανίζει πάντα την κλασσική εικόνα του συμπαγούς όγκος. Συχνά μπορεί να έχει τη μορφή «σκιάς». Η θεραπεία τους εξαρτάται από τον ακριβή ιστολογικό του τύπο. Για κάποιους ιστολογικούς τύπους και εφόσον η βλάβη είναι εντοπισμένη στον πνεύμονα, το χειρουργείο μπορεί να αποτελεί οριστική θεραπεία.

Πάντως, συχνά ο ασθενής με αντίστοιχες αλλοιώσεις στην αξονική τομογραφία, χρειάζεται να οδηγηθεί στο χειρουργείο για να υποβληθεί σε χειρουργική βιοψία της αλλοίωσης. Δηλαδή, συχνά η διάγνωση επιτυγχάνεται με χειρουργική βιοψία.

Πρωτοπαθές μελάνωμα του πνεύμονα

Το μελάνωμα είναι μία μορφή καρκίνου του δέρματος. Ωστόσο, πολύ σπάνια μπορεί να εμφανιστεί στον πνεύμονα. Τα συμπτώματα του δε διαφέρουν από αυτά του καρκίνου του πνεύμονα. Η διάγνωση επιτυγχάνεται με την ιστολογική εξέταση του όγκου μετά από βιοψία ή χειρουργική αφαίρεση αυτού.

Αμάρτωμα

Το αμάρτωμα είναι ένα καλόηθες νεόπλασμα που εμφανίζεται συχνά στον πνεύμονα. Με τον όρο καλόηθες νεόπλασμα, εννοεί κανείς ότι πρόκειται για όγκο με καλοήθη χαρακτηριστικά. Δηλαδή δεν εξελίσσεται γρήγορα και κυρίως δεν προκαλεί μεταστάσεις.

Επειδή τα αμαρτώματα δεν είναι κακοήθη, η παρακολούθηση με αξονική τομογραφία θώρακος είναι μία λογική επιλογή.

Ωστόσο όταν έχουν εξελιχθεί σε μέγεθος, ή όταν προκαλούν συμπτώματα, τότε η χειρουργική αφαίρεση αποτελεί τη θεραπεία.

Επίσης όταν απαιτείται ιστολογική εξέταση για να αποκλεισθεί με βεβαιότητα ότι δεν είναι καρκίνος, πρέπει να αφαιρούνται.

Τα αμαρτώματα μπορεί επίσης να υποστούν κακοήθη εξαλλαγή. Αν και αυτό είναι σπάνιο, αποτελεί ωστόσο λόγο αφαίρεσης τους.